حصر ِ قلم: The Pen in Deck

به خاک می آیی
به خاک می مانی
به خاک می بالی
خاک نِمی خوری هرگز
 شناسنامه ات  را هجی کنی  ؛نوشته شُده متولّــد کُدامین نیکْ سال و ماه و بِهْ روزی
نوشته نشده :از خاک و به خاک.
مَحصول مشترک پدر و مادر  قِید شُده
نوشته نشده :به که پیوند خورده ای.
کتابی که شناسنامه ی من و شُماست ، شناساننده ی اصلِ ماست

" معیار ِ هویّــت سنجی ِ مَلوسی ست "

ما محصول ِ مُشترک ِ آن دو بُزرگْ ، چشم و چشمه هایمان وصلْ به آن دو 
مَـــحصولی را نیز  مُشترکیــم با قَلَمِ مان ؛ محصول ِ مشترک ِ این دو کوچَکْ
دست و قلم ( قَدَم بماند برای ِ‌آخر ِ‌کارْ)
وَ  َ "کتاب" نامی ست
که مربّع ترین فَرد ؛ موجّـــه است به نگارشش  در چهارچوب ِ موضوعی ِ‌خودش
در چهارچوب ِ‌پندار ِ خودشْ.
اینجایی که هم اکنون هستیم و لَبالَب گوشهامان و گوشواره هامان را تیز می کُنیم
با کتاب پیوندی داریم : عَمیق؛ واجب ؛ حَـــلال
پیوندی روزانه با این قریب ِ دور با این قوت ِ‌غالِب .
بیائیــــــم  سراسر علم بپاشیـــم ؛ یقینا" روزی دست رنج ِ تمامی ِ خواندنی هایمان
را جایی حک خواهیم کرد در ذهن ِ  آنهایی که قبل از ما به دنیا "خوش" می آیندْ

زیبا نگاشت : ابر دارد روحَت ، رود در اسمِ تو دنبال ِ خودش می گردد ؛ آب نزدیک ترین حالت ِ‌توست ؛ بروم خاک شوم .
بزرگ نگاشت : شاعر تا از خویش نرهد ، شعرش شعر نخواهد شُد ؛ شعر ِ‌شاعر تا از خویش نرسته ؛ حدیثِ نفسْ است و اگر از خویش رها شود حدیثِ عشـــق .
چشیدنی : از آهو تا کبــوتر ِ قاسم صرافان
مدادِ کوچک : این حصر ِ‌قلم ؛ نام ِ  اعوذ است و به والله ؛ آزاد بیا کز قلَمــمْ ؛ کام بگیری
سپاس از ایدوئــولوژی پنهان بابت ِ طرح ِ فانتزی اشْ.