به نامِ خدایی که در این نزدیکی ست .
مدتی ست خواندن کتاب های مرتبط با محرم را شروع کرده ام،کتاب در این باره زیاد است و جای هیچ شک و شبهه ای نیست که داستان "حسین" محفل ِ عشق است ، می گویند سخاوت دوستی می آورد و من پایبند به این گفته و معذور از یادآور نشدنِ دیگر کتابهایی که باید قید می شدند ، لاجرم سخاوتم را بر سقای آب و ادب و به جانِ ابوفاضل می بخشم و دوستیِ خالصانه ام را بر همین کتاب با چند سطر به خط می نشینم .
و امّا سقای آب و ادب......
اینکه صدای آب را بشنوی و جرعه ای ننوشی و در دل بگویی پاره های تن حسین لب تشنه اند
این نهایت ادب است.بی جهت نیست که عباس علی ست،سقا را نیز علی لقبش گزارده.
"سقای آب و ادب"را میتوان هم شعر خواند به سبب استفاده از آرایه های ادبی بی نظیر
و هم رمان:که شخصیت عباس را در ده فصل به تصویر کشیده،
این کتاب مروری بر مهم ترین وقایع عاشورا که هر ورقش صحبت از عباس است
و از زبان نویسنده که آن را به ام البنین تقدیم کرده است.
قلمِ سید مهدی شجاعی مانندِ مرهمی ست بر دلهایِ زخم خورده که
خواندنش را به دوستدارانِ و مُریدانِ حسین پیشنهاد می کنمْ.
یک قاچ از کتاب :
ماه، روشنیاش را، گرمیاش را، هستیاش را و هویتش را از خورشید میگیرد. و ماه، بدون خورشید به سکهای سیاه میماند که فاقد هویت و ارزش و خاصیت است. و آنها که مرا به لقب قمر، مفتخر ساختهاند، نسبت میان ماه و خورشید را چه خوب میفهمیدهاند!من به طفیلی حسین آمدهام و به عشق حسین زیستهام. من آمدم که عاشقی را به تجلی بنشینم. من آمدم که دوست داشتن را معنا کنم اما آسمان عشق حسین، بلندتر از آن است که پرنده عاشقی چون من بتواند بر آستان عظمتش بال ارادت بسازد.
می توانید برای نظر دادن به آدرس :
http://heyateketab.blog.ir/post/305#send_comment
مراجعه کنید ؛ ممنونم از همراهیِ همیشه گی تان
کتابشناختی : سقای آب و ادب / سید مهدی شجاعی / تهران : نشر نیستان