مــِـــــــداد ِ کــوچَــــک

مــِـــــــداد ِ کــوچَــــک

هر چه اینجاست ؛ قلم و کاغذ و میز حتّی ؛ پیـــرتر می شوند جز کتاب هایی که هر روز ؛ هر روز .......
مــِـــــــداد ِ کــوچَــــک

مــِـــــــداد ِ کــوچَــــک

هر چه اینجاست ؛ قلم و کاغذ و میز حتّی ؛ پیـــرتر می شوند جز کتاب هایی که هر روز ؛ هر روز .......

من بهترین شُغلِ دنیا را دارم " ناتانالی"




گرمای ِ عَجیبی بود ؛کَمْ کَمْ داشتم تَعادُلَم را از دَست می دادم
 کِتاب ها را گوشه ی میزی که همیشه کتابم را روی ِ آن می بَندَم گـــُذاشتم
 و رفتم که یک روز ِ خوب را زندگی کُنم
روز ِ کاری ِ من در کتابخانه:
جاییکه جهان ِ منْ است
شروع کردم به فایل " اولین کاری که وظیفه ی مهمّی می دانم برای یک کتابدار "
حین ِ کار دارم به دیوئی ِ مُنوّر الروح فکر می کنم ؛ چه دسته بندی ِ سلسله ای مُتوازِنی
آه اگر دیوئـــی نبود
حتّـــی لحظه ای هم تصوّر نمی کنم
 سُهـــرِوَردی ِ  گِــرام را در جوار ِ بالزاک ؛کامو و آنی که شیفته ی جانَش هَستم " رومن رولان " .....
همه چیز ردیف است ؛ کاغذ به کاغذ ؛ مو به مو
چِشمَم دارَد زیادی کار می کُند ؛ کودکی را می بینَم نِشسته پُشت ِ کامپیوتر و دارَد game کار می کُند
اوّل از همه خسته نباشیدی سَرد  می گویم و می پُرسَم علّت را !!!!
کتابخانه و game
چه دوراند و چه نزدیـــک به هَم ؟
بی انصافی ِ کُشنـــده ایست
دلیل دارم برای ِ این حرفم:
کودکی که دارد زار زار گریه می کند و دارد شَرطـــی می شود به این که داشته باشَد اسباب ِ بازی اش را
و والدین ِ گرامی که نمی توانند تحمل کنند پیاده روی ِ کودکان را در اعصابشان
شَرطی اش می کنند به اسباب ِ بازی
به این که کتاب را قول بدهیم برایشان تهیه کنیم
که از بیگانگی در بیاید این کتاب " سهل انگاریم"
مقصّر خود ِ مائیـــم
این را گُفتَم که وارد ِ دُنیایِ خیالی ِ کودک شَوَم
علّت را توضیح می دَهد :
والدینم به خاطر ِ این که مشغله ی کاری زیادی دارند و کمتر متوجّه من هستند
روی می آورم به کتابخانه
تا این جای ِ کار تشویقش می کُنم ... به خاطر ِ انتخاب ِ کتابخانه
امّا چرا در کتابخانه  " game"
می گویَد همیشه برایم دانلودَش می کنند و عادت شده است برای ِ من
امان از دل ِ بچّه که پیر پدر ِ آدم را در می آورد
قضاوَتَش با شُما !
......
کتاب خوانی را بیـــا و َ عادت کُن عزیــز ِ دِلَم

اندوه نوشت : چه تَــلخ است عادتی که باور و باوَری که خاطره و خاطره ای که درد شَوَد .
چشیدنی : سه بار می گویم گُل ِ سُرخ از م . موید
هایکو نوشت : رقّاص تر از برگ ؛ کوبَنده تَر از باد ؛ دیوانه تر از خط ّ ... گویا تو نِگـــاری