کاش کتاب از غریبگی در بیاید !

دارم فکر می کنم به این که :‌
این که :
این تایپیک ؛ باید از خیلی قبل تر ها زده می شُد ؛ چه قدر این زَمانْ بی انصاف است روی نشانمان می دهد ؛ روی ِ خوشَــــش را؛امّا می پَـــرَد ......
بهانه اش دستم آمد و آمدم که بنویسم :
بنویسم که چه اندازه وقت ِ  طلایمان را داریم هدر می دهیم در نِ ت ِ  مُقَـــدَّم " این نعمت ِ دو پهلــــو "یک سویش دانایی و سوی ِ دیگرش جهالت
امّا کتاب ؛کُجای ِ زندگی مان حالش خوب بوده است !
کُجای ِ جهان ؛ دیده ای انسانی بنشیند و به دور از ارتباطات ! تاب می آورد بدون ِ کتاب بودن را ولی بدون ِ نِ ت !عصر ، عصر ِ ارتباطات و اطلاعات است ؛ درُست .. اما نِ ت که تسبیح نیست ؛ هی بچرخانی و بچرخانی و بچرخی ؛گُم می شوی ......
ولی کتاب  ...........؛بازش می کنی و می بندی اش / من در کتاب گُم نمی شوم که هیچ ؛ پیدا می کنم خودم را؛که می فهمم کتاب را همیشه باید نوشِ جان کرد
کتاب پَرَستان را دوست دارم و آرزو می کنم جای ِ هیچ کتابی در قفسه ی کتاب نباشد ؛ باشد در دستان ِ مادری که ؛ کودکش را راهی ِ سفر می کند و دستان ِ پدری که زندگی ِ دخترانش را رستگارانه می خواهد و دستان ِ من و شمائیکه هر روز دعا گوی و مُنتظر ِ ظهورش هستیم .
لااقل این روزها که میهمان ِ خُدائیـــم ؛ بخوانیم یگانه کتاب ِ زیستن را .
خواندن خودش به معنی ِ تمام ِ کلمه ؛ فرهنگ ِ خوشیست ؛ کتاب خواندن را بیاییم فرهنگ سازی کُنیم
چه طور و با چه ایده ای !

خًبَـــر این که :  رَمَضان ؛ نرم ، نَرمَک می آید و مُشتاق ِ حضـــورَش ؛ مُبارکمان

بخوانید : روضـــــه ی نوح را

هایکو نوشت :  می مانْـــد هَمین عقل ِ غِنـــام ؛ جای ِ خودش ؛ اگَـــر آن خیال ِ نابـــَت.....