به
خاک می آیی
به
خاک می مانی
به
خاک می بالی
خاک نِمی خوری هرگز
شناسنامه ات را هجی کنی ؛نوشته شُده متولّــد کُدامین نیکْ سال و ماه و
بِهْ روزی نوشته نشده :از خاک و به خاک.
مَحصول مشترک پدر و مادر قِید شُده
نوشته نشده :به که
پیوند خورده ای.
کتابی که شناسنامه ی من و شُماست ، شناساننده ی اصلِ ماست
" معیار ِ هویّــت سنجی ِ مَلوسی ست "
ما محصول ِ مُشترک ِ آن دو بُزرگْ ، چشم و چشمه هایمان وصلْ به آن دو
مَـــحصولی را نیز مُشترکیــم با قَلَمِ مان ؛ محصول ِ مشترک ِ این دو کوچَکْ
دست و قلم ( قَدَم بماند برای ِآخر ِکارْ)
وَ َ "کتاب" نامی ست
که
مربّع ترین فَرد ؛ موجّـــه است به نگارشش در
چهارچوب ِ موضوعی ِخودش
در چهارچوب ِپندار ِ خودشْ.
اینجایی که هم اکنون هستیم و لَبالَب گوشهامان و گوشواره هامان را تیز می کُنیم
با کتاب پیوندی داریم : عَمیق؛ واجب ؛ حَـــلال
پیوندی روزانه با این قریب ِ دور با این قوت ِغالِب .
بیائیــــــم سراسر علم بپاشیـــم ؛ یقینا" روزی دست رنج ِ تمامی ِ خواندنی هایمان
را جایی حک خواهیم کرد در ذهن ِ آنهایی که قبل از ما به دنیا "خوش" می آیندْ
زیبا نگاشت : ابر دارد روحَت ، رود در اسمِ تو دنبال ِ خودش می گردد ؛ آب نزدیک ترین حالت ِتوست ؛ بروم خاک شوم .
بزرگ نگاشت : شاعر تا از خویش نرهد ، شعرش شعر نخواهد شُد ؛ شعر ِشاعر تا از خویش نرسته ؛ حدیثِ نفسْ است و اگر از خویش رها شود حدیثِ عشـــق .
چشیدنی : از آهو تا کبــوتر ِ قاسم صرافان
مدادِ کوچک : این حصر ِقلم ؛ نام ِ اعوذ است و به والله ؛ آزاد بیا کز قلَمــمْ ؛ کام بگیری
سپاس از ایدوئــولوژی پنهان بابت ِ طرح ِ فانتزی اشْ.