مُجـــازیم ؛ مَجـــــــازی بیاراییم تا حدَّشْ

دُنیا آن قدْر کوچـــــک است که؛ در صفحه ی کوچــــک تلویزیون ِ‌شما جا گرفته استْ ؛ چَند اینچ جا که این قدر دلْ بَندی نیاز ندارد.

عَجیب بازار گرمی می کُنَـــد این فنّــاوری ِ خانه آباد ؛که خیلی ها را خانه نشین کرده

چه فَضای ِ پیچ در پیچی دارند این مَجازی شبکه ها .....

وَ

هُویّتشان تنها بَسته به یک چراغ ؛ وابسته به یک چشمک ، به رنگِ ســَبزْ

حالا چرا بین ِ این همه رنگ "سبز را "

سبز حرکت است امّا این جا حرکتی داریم مَگَرْ !

سرتاسَر ایست و بازبینی ست و بازدگربینی و این لایک ِ لَعنتی

چه فایده ای دارد!!!ایستاست

تنها زمانی سود دارد که حرف ِ کتابی ای رد و بَدَلْ شودْ ؛ این جور وقت ها آدم یک جور ِ خاصی " ویژه " می شَوَد

حالا اگر نویسنده ای هم دعوت شود به گروه " ویژه تر " هم خواهد شُد .

در غیر این صورتْ ؛ زمان ، پَـــر باز می کند و گیر انداختنش  دور از نَظَرْ

بی زمان بودنْ ؛ غیر منظم بودن و آخرشْ آشفتگی ست ... و کتاب دارد فَدا می شود

اینجاست که همین " کتاب" در نقش ِ جوجه اردک ِ زِشتْ نمایان می شَوَدْ

نگاه ها کم لطفْ تَـــرْ ؛ وابستگی ها کم رنگ تَـــرْ  و کتاب گوشه ی اتاق /چه اوضاعی !!!

همانند ِ قَندی که در چای حل می شود در کتاب ها حل می شوم ؛ خَمِ کاغذ خمَمْ نمی کند

نگاه ِ نامهربان ِ نامهربانان بر کتاب .....

غم نگاشت : گــنجشکی بر سرِ جنازه ی گُربه ای می گریست که خُدایا اکنون با این همه زنـــده گــی  چه کُنمْ !!

شاعر نگاشت: چو نیک در نِگری عشق ِ ما مَجازی نیستْ؛حقیقتی پسِ هر پرده ی مَجازی هست

چشیدنی  : نوشتن ؛ همین و تمام ؛ از مارگاریت دوراس

چشیدنی 2: شمیم خیال از مینا صحاف امین