کتابداری شُغل نیست؛ امانتی ستْ مقدّسْ

تیتر نوشت را دیوئی ِ  شماره دان نگاشته از ذِهنْ و مَن روی صَفحه راحَتَشْ کردمْ
به همین ساده گـــی .
نِمی دانم چندُمین بار روی ماهش را بوسیدَم این جانانه ترین ِ جانان را
می توانیم خُدا را شِکار کُنیم مادامی که دلمان هوسِ خبطْ و خَطائی کرده
پیوندی که با این  واجِبِ رحمانْ  می بندیم پیوند ِ کوری نیست؛ روشنای ِ وجودمان
در جستجوی خُدا بودن چه درون مایه ی باارزشی ؛ صحبت از خود ِ خُدایی اش
کتابی که به خیلی دلایل باعث شد همیشه با خاطرَش ، کتاب خوانی کنم
+ قلم بافته هایم با این کتاب جوابْ داد
+علاقه ی خوب ِ من به خُدا؛ که در طبیعت ِ هر کسی نیز  نَهادینـــة استْ
+ جواب گو ست  در مــُواجهه با بدی ها
" خدا به قدرِ مهربانی تو ؛ لابه لای ِ چشم های کودک بادبادک به دست ودِلِستان ِ  پیرزنی عَصا به دَستْ و نگاه ِ وَزین ِ  بنده های ِ شاکرَش "
چه کسی می گویدْ جاذبه رو به زمین!!!!
من کَسانی دیدم ؛ فارغ از هر کِشِشــی
رفته انْد تا بالا.... تا اوجْ
آری ؛ جاذبه رو به خُداست  ..... از مناجات نامه ای نوشته ام .
مَستور نوشت‌: مَنْ با قلمِ سبزْ؛ تمامِ حُرمت ِ‌آن دستْ های ِ آبی را بوسیــدَمْ و فَهمیدم خُدا همْ آبی ست . صفحه 107
شاعر نوشت : تو می رسی به من و محوْ می شَوَمْ هر بار؛ که صفر می شَوَد از ضربْ با تو هرْ عَدَدی " مهدی فرجی "
هایکو نوشت‌:  سَرْ زدم جنگل را؛ سَرْ زدم دریا را ؛ هَر کُجا آبادی ، جای ِ  پایَشْ عالی
چشیـــدنی : روی ماه ِ خداوند را ببوس و علامت ِ تاکید و تکرار ِ 100 درصد
پِـــیْ نوشتْ : عَکس را؛  طرحش را پیاده کردم ؛ هنر واندیشه زحمت ِ نگارشش را ...ممنون از ایشانْ